Kot w kolorze nieba! Jest elegancki, tajemniczy, dostojny i pełen gracji. Bardzo szlachetny z dużą wrażliwością. Nie bez przyczyny nazywano je kotami Carskimi czy Papieskimi. Według legendy koteczkę rosyjska niebieska posiadał car Mikołaj II, której powierzał wszystkie największe tajemnice państwowe oraz karmił ją kawiorem. Sam Ojciec Św. Jan Paweł II posiadał w swoich apartamentach w Watykanie dwie cudowne koteczki tej rasy.
Zapraszamy do czarodziejskiego i niezwykłego świata kota rosyjskiego niebieskiego.
Historia rasy
Kot rosyjski niebieski jest rasą naturalną, pochodzącą z zachodniej Rosji, prawdopodobnie z miasta położonego u ujścia rzeki Dwiny – Archangielsk. Dlatego jego pierwotna nazwa to kot archangielski lub kot maltański. Oficjalna nazwa rosyjski niebieski została nadana dopiero w 1939 roku.
Początki powstania rasy szacuje się na XVII wiek. W rejonach Morza Białego gdzie panował subarktyczny morski klimat z długą zimą i krótkim chłodnym latem, stworzyła się natura kota rosyjskiego niebieskiego. Dzięki surowym warunkom klimatycznym zawdzięczamy kotom rosyjskim nietypowe, gęste futro.
Miasto Archangielsk położone 45 km od Morza Białego było miastem portowym, dzięki czemu rasa mogła rozprzestrzenić się do Europy w latach 60 XIX wieku, kiedy to podróżujący marynarze wracali do Anglii. Pierwszy oficjalny zapis pojawienia się kota rosyjskiego poza granicami Rosji to wystawa kotów rasowych w Crystal Palace w roku 1875.
Koty rosyjskie były głównie hodowane w Rosji i krajach skandynawskich. Podczas II wojny światowej rasa była zagrożona wyginięciem w związku z tym hodowcy poprzez krzyżowanie z rasami orientalnymi stworzyli bardzo zbliżoną odmianę kota rosyjskiego, jednak jego cechy zostały bardzo pogorszone. Dopiero w latach 60 powrócono do pierwotnego typu rasy i uznano go za wzorzec.
Wygląd
Warto przyjrzeć się im z bliska i poznać ich budowę i charakterystyczne cechy, które wyróżniają je na tle innych (mogłoby się wydawać bardziej atrakcyjnych) ras.
Kot rosyjski niebieski jest kotem średniej wielkości o smukłej sylwetce, ma stosunkowo długie nogi zakończone małymi owalnymi łapkami. „Znakiem firmowym” kotów rosyjskich niebieskich jest ich futro. Jest jedyne i niepowtarzalne, niespotykane u innych ras (jedynie koty kartuskie mają podobne umaszczenie). Futerko kotów rosyjskich jest podwójne, co oznacza że składa się z podszerstka tj. miękkiego, gęstego puchu oraz z szarego włosia z bezbarwnymi końcówkami. Dzięki temu połączeniu futro błyszczy się i daje efekt wysrebrzenia 😉 Sierść w dotyku jest zawsze gruba i miękka. Kolor futra musi być jednolity, jednak w zależności od typu może być jasnoniebieski jak i ciemny.
* Z ciekawostek udowodniony jest fakt, że taka budowa futra jest mniej alergizująca!
W drugiej kolejności należy zwrócić uwagę na oczy. Oczy tych kotów są magnetyczne, posiadają głębie i szmaragdowy odcień, który idealnie współgra z pluszowym szaro-niebieskim futrem. U kotów rosyjskich oczy muszą być intensywnie zielone w kształcie migdała. W pierwszym etapie życia u kociaków oczy są niebieskie, dopiero w późniejszym okresie stają się żółtozielone. W trakcie dorastania (może to trwać nawet do drugiego roku życia) oko traci kolor żółty.
Innym ważnym aspektem, który odróżnia koty rosyjskie jest lawendowa skóra, która odznacza się bardzo wyraźnie na poduszkach łapek, nosku oraz uszach.
Charakter
Charakter każdego kota jest sprawą bardzo indywidualną 😉 , choć są pewne standardy w które wpisuje się kot rosyjski niebieski.
„Rusek” jest kotem dostojnym o łagodnym charakterze. W stosunku do ludzi są towarzyskie, przyjacielskie i niezwykle czułe. Uwielbiają zabawy z opiekunem. Mają jedna wspólną cechę z psiakami – wybierają i przywiązują się do jednego człowieka, któremu będą to szczególnie okazywać. Uczestniczą w życiu domowników, są bardzo ciekawe ale przy tym nienachalne. Jednak w kontakcie z obcymi ludźmi stają się wycofane i nieufne.
* Kolejna ciekawostka – cechy kota takie jak właśnie nieufność do obcych ma związek z tym, że w przeszłości padał on ofiarą myśliwych z powodu pięknego futra.
Wyjątkowa inteligencja kota rosyjskiego pozwala mu na rozumienie ludzkiego świata, reaguje na swoje imię, wiedzą czego im nie wolno, co jest zakazane, dodatkowo potrafią uczyć się łatwych sztuczek, które ułatwiają im życie 😉
Potrafią czytać ludzkie emocje i są bardzo lojalne wobec kochających właścicieli. Swą miłość okazują po przez łaszanie się i różne podchody.
Cenią sobie także spokój, lubia podróżować, dobrze żyją z innymi zwierzętami oraz dziećmi.
Przez większość czasu jest kotem cichym, ale zdarza mu się porozmawiać z człowiekiem, głównie w sytuacjach chęci zaznaczenia swojej obecności.
Źródło: Wikipedia https://pl.wikipedia.org/ , http://dinoanimals.pl/